Diccionario de la lengua española (2001)

FORMAS NO PERSONALES

Infinitivo

indoctrinar

Participio

indoctrinado

Gerundio

indoctrinando

INDICATIVO
SUBJUNTIVO

Presente

indoctrino
indoctrinas / indoctrinás
indoctrina
indoctrinamos
indoctrináis / indoctrinan
indoctrinan

Futuro simple o Futuro

indoctrinaré
indoctrinarás
indoctrinará
indoctrinaremos
indoctrinaréis / indoctrinarán
indoctrinarán

Presente

indoctrine
indoctrines
indoctrine
indoctrinemos
indoctrinéis / indoctrinen
indoctrinen

Pretérito imperfecto o Copretérito

indoctrinaba
indoctrinabas
indoctrinaba
indoctrinábamos
indoctrinabais / indoctrinaban
indoctrinaban

Condicional simple o Pospretérito

indoctrinaría
indoctrinarías
indoctrinaría
indoctrinaríamos
indoctrinaríais / indoctrinarían
indoctrinarían

Pretérito imperfecto o Pretérito

indoctrinara o indoctrinase
indoctrinaras o indoctrinases
indoctrinara o indoctrinase
indoctrináramos o indoctrinásemos
indoctrinarais o indoctrinaseis / indoctrinaran o indoctrinasen
indoctrinaran o indoctrinasen

Pretérito perfecto simple o Pretérito

indoctriné
indoctrinaste
indoctrinó
indoctrinamos
indoctrinasteis / indoctrinaron
indoctrinaron

Futuro simple o Futuro

indoctrinare
indoctrinares
indoctrinare
indoctrináremos
indoctrinareis / indoctrinaren
indoctrinaren

IMPERATIVO
indoctrina (tú) / indoctriná (vos)
indoctrinad (vosotros) / indoctrinen (ustedes)

Diccionario de la lengua española (2001)
Real Academia Española © Todos los derechos reservados

cerrar

Buscador general de la RAE