Diccionario de la lengua española (2001)

FORMAS NO PERSONALES

Infinitivo

desenronar

Participio

desenronado

Gerundio

desenronando

INDICATIVO
SUBJUNTIVO

Presente

desenrono
desenronas / desenronás
desenrona
desenronamos
desenronáis / desenronan
desenronan

Futuro simple o Futuro

desenronaré
desenronarás
desenronará
desenronaremos
desenronaréis / desenronarán
desenronarán

Presente

desenrone
desenrones
desenrone
desenronemos
desenronéis / desenronen
desenronen

Pretérito imperfecto o Copretérito

desenronaba
desenronabas
desenronaba
desenronábamos
desenronabais / desenronaban
desenronaban

Condicional simple o Pospretérito

desenronaría
desenronarías
desenronaría
desenronaríamos
desenronaríais / desenronarían
desenronarían

Pretérito imperfecto o Pretérito

desenronara o desenronase
desenronaras o desenronases
desenronara o desenronase
desenronáramos o desenronásemos
desenronarais o desenronaseis / desenronaran o desenronasen
desenronaran o desenronasen

Pretérito perfecto simple o Pretérito

desenroné
desenronaste
desenronó
desenronamos
desenronasteis / desenronaron
desenronaron

Futuro simple o Futuro

desenronare
desenronares
desenronare
desenronáremos
desenronareis / desenronaren
desenronaren

IMPERATIVO
desenrona (tú) / desenroná (vos)
desenronad (vosotros) / desenronen (ustedes)

Diccionario de la lengua española (2001)
Real Academia Española © Todos los derechos reservados

cerrar

Buscador general de la RAE