Diccionario de la lengua española (2001)

FORMAS NO PERSONALES

Infinitivo

contrapunzar

Participio

contrapunzado

Gerundio

contrapunzando

INDICATIVO
SUBJUNTIVO

Presente

contrapunzo
contrapunzas / contrapunzás
contrapunza
contrapunzamos
contrapunzáis / contrapunzan
contrapunzan

Futuro simple o Futuro

contrapunzaré
contrapunzarás
contrapunzará
contrapunzaremos
contrapunzaréis / contrapunzarán
contrapunzarán

Presente

contrapunce
contrapunces
contrapunce
contrapuncemos
contrapuncéis / contrapuncen
contrapuncen

Pretérito imperfecto o Copretérito

contrapunzaba
contrapunzabas
contrapunzaba
contrapunzábamos
contrapunzabais / contrapunzaban
contrapunzaban

Condicional simple o Pospretérito

contrapunzaría
contrapunzarías
contrapunzaría
contrapunzaríamos
contrapunzaríais / contrapunzarían
contrapunzarían

Pretérito imperfecto o Pretérito

contrapunzara o contrapunzase
contrapunzaras o contrapunzases
contrapunzara o contrapunzase
contrapunzáramos o contrapunzásemos
contrapunzarais o contrapunzaseis / contrapunzaran o contrapunzasen
contrapunzaran o contrapunzasen

Pretérito perfecto simple o Pretérito

contrapuncé
contrapunzaste
contrapunzó
contrapunzamos
contrapunzasteis / contrapunzaron
contrapunzaron

Futuro simple o Futuro

contrapunzare
contrapunzares
contrapunzare
contrapunzáremos
contrapunzareis / contrapunzaren
contrapunzaren

IMPERATIVO
contrapunza (tú) / contrapunzá (vos)
contrapunzad (vosotros) / contrapuncen (ustedes)

Diccionario de la lengua española (2001)
Real Academia Española © Todos los derechos reservados

cerrar

Buscador general de la RAE