Diccionario de la lengua española (2001)

FORMAS NO PERSONALES

Infinitivo

fallutear

Participio

falluteado

Gerundio

falluteando

INDICATIVO
SUBJUNTIVO

Presente

falluteo
falluteas / falluteás
fallutea
falluteamos
falluteáis / fallutean
fallutean

Futuro simple o Futuro

fallutearé
fallutearás
falluteará
fallutearemos
fallutearéis / fallutearán
fallutearán

Presente

fallutee
fallutees
fallutee
falluteemos
falluteéis / falluteen
falluteen

Pretérito imperfecto o Copretérito

falluteaba
falluteabas
falluteaba
falluteábamos
falluteabais / falluteaban
falluteaban

Condicional simple o Pospretérito

fallutearía
fallutearías
fallutearía
fallutearíamos
fallutearíais / fallutearían
fallutearían

Pretérito imperfecto o Pretérito

falluteara o fallutease
fallutearas o falluteases
falluteara o fallutease
falluteáramos o falluteásemos
fallutearais o falluteaseis / fallutearan o falluteasen
fallutearan o falluteasen

Pretérito perfecto simple o Pretérito

falluteé
falluteaste
falluteó
falluteamos
falluteasteis / fallutearon
fallutearon

Futuro simple o Futuro

falluteare
falluteares
falluteare
falluteáremos
falluteareis / fallutearen
fallutearen

IMPERATIVO
fallutea (tú) / falluteá (vos)
fallutead (vosotros) / falluteen (ustedes)

Diccionario de la lengua española (2001)
Real Academia Española © Todos los derechos reservados

cerrar

Buscador general de la RAE