Diccionario de la lengua española (2001)

FORMAS NO PERSONALES

Infinitivo

mecanizar

Participio

mecanizado

Gerundio

mecanizando

INDICATIVO
SUBJUNTIVO

Presente

mecanizo
mecanizas / mecanizás
mecaniza
mecanizamos
mecanizáis / mecanizan
mecanizan

Futuro simple o Futuro

mecanizaré
mecanizarás
mecanizará
mecanizaremos
mecanizaréis / mecanizarán
mecanizarán

Presente

mecanice
mecanices
mecanice
mecanicemos
mecanicéis / mecanicen
mecanicen

Pretérito imperfecto o Copretérito

mecanizaba
mecanizabas
mecanizaba
mecanizábamos
mecanizabais / mecanizaban
mecanizaban

Condicional simple o Pospretérito

mecanizaría
mecanizarías
mecanizaría
mecanizaríamos
mecanizaríais / mecanizarían
mecanizarían

Pretérito imperfecto o Pretérito

mecanizara o mecanizase
mecanizaras o mecanizases
mecanizara o mecanizase
mecanizáramos o mecanizásemos
mecanizarais o mecanizaseis / mecanizaran o mecanizasen
mecanizaran o mecanizasen

Pretérito perfecto simple o Pretérito

mecanicé
mecanizaste
mecanizó
mecanizamos
mecanizasteis / mecanizaron
mecanizaron

Futuro simple o Futuro

mecanizare
mecanizares
mecanizare
mecanizáremos
mecanizareis / mecanizaren
mecanizaren

IMPERATIVO
mecaniza (tú) / mecanizá (vos)
mecanizad (vosotros) / mecanicen (ustedes)

Diccionario de la lengua española (2001)
Real Academia Española © Todos los derechos reservados

cerrar

Buscador general de la RAE