Diccionario de la lengua española (2001)

FORMAS NO PERSONALES

Infinitivo

atiborrar

Participio

atiborrado

Gerundio

atiborrando

INDICATIVO
SUBJUNTIVO

Presente

atiborro
atiborras / atiborrás
atiborra
atiborramos
atiborráis / atiborran
atiborran

Futuro simple o Futuro

atiborraré
atiborrarás
atiborrará
atiborraremos
atiborraréis / atiborrarán
atiborrarán

Presente

atiborre
atiborres
atiborre
atiborremos
atiborréis / atiborren
atiborren

Pretérito imperfecto o Copretérito

atiborraba
atiborrabas
atiborraba
atiborrábamos
atiborrabais / atiborraban
atiborraban

Condicional simple o Pospretérito

atiborraría
atiborrarías
atiborraría
atiborraríamos
atiborraríais / atiborrarían
atiborrarían

Pretérito imperfecto o Pretérito

atiborrara o atiborrase
atiborraras o atiborrases
atiborrara o atiborrase
atiborráramos o atiborrásemos
atiborrarais o atiborraseis / atiborraran o atiborrasen
atiborraran o atiborrasen

Pretérito perfecto simple o Pretérito

atiborré
atiborraste
atiborró
atiborramos
atiborrasteis / atiborraron
atiborraron

Futuro simple o Futuro

atiborrare
atiborrares
atiborrare
atiborráremos
atiborrareis / atiborraren
atiborraren

IMPERATIVO
atiborra (tú) / atiborrá (vos)
atiborrad (vosotros) / atiborren (ustedes)

Diccionario de la lengua española (2001)
Real Academia Española © Todos los derechos reservados

cerrar

Buscador general de la RAE