Diccionario de la lengua española (2001)

FORMAS NO PERSONALES

Infinitivo

recontar

Participio

recontado

Gerundio

recontando

INDICATIVO
SUBJUNTIVO

Presente

recuento
recuentas / recontás
recuenta
recontamos
recontáis / recuentan
recuentan

Futuro simple o Futuro

recontaré
recontarás
recontará
recontaremos
recontaréis / recontarán
recontarán

Presente

recuente
recuentes
recuente
recontemos
recontéis / recuenten
recuenten

Pretérito imperfecto o Copretérito

recontaba
recontabas
recontaba
recontábamos
recontabais / recontaban
recontaban

Condicional simple o Pospretérito

recontaría
recontarías
recontaría
recontaríamos
recontaríais / recontarían
recontarían

Pretérito imperfecto o Pretérito

recontara o recontase
recontaras o recontases
recontara o recontase
recontáramos o recontásemos
recontarais o recontaseis / recontaran o recontasen
recontaran o recontasen

Pretérito perfecto simple o Pretérito

reconté
recontaste
recontó
recontamos
recontasteis / recontaron
recontaron

Futuro simple o Futuro

recontare
recontares
recontare
recontáremos
recontareis / recontaren
recontaren

IMPERATIVO
recuenta (tú) / recontá (vos)
recontad (vosotros) / recuenten (ustedes)

Diccionario de la lengua española (2001)
Real Academia Española © Todos los derechos reservados

cerrar

Buscador general de la RAE