Diccionario de la lengua española (2001)

FORMAS NO PERSONALES

Infinitivo

desaguar

Participio

desaguado

Gerundio

desaguando

INDICATIVO
SUBJUNTIVO

Presente

desaguo
desaguas / desaguás
desagua
desaguamos
desaguáis / desaguan
desaguan

Futuro simple o Futuro

desaguaré
desaguarás
desaguará
desaguaremos
desaguaréis / desaguarán
desaguarán

Presente

desagüe
desagües
desagüe
desagüemos
desagüéis / desagüen
desagüen

Pretérito imperfecto o Copretérito

desaguaba
desaguabas
desaguaba
desaguábamos
desaguabais / desaguaban
desaguaban

Condicional simple o Pospretérito

desaguaría
desaguarías
desaguaría
desaguaríamos
desaguaríais / desaguarían
desaguarían

Pretérito imperfecto o Pretérito

desaguara o desaguase
desaguaras o desaguases
desaguara o desaguase
desaguáramos o desaguásemos
desaguarais o desaguaseis / desaguaran o desaguasen
desaguaran o desaguasen

Pretérito perfecto simple o Pretérito

desagüé
desaguaste
desaguó
desaguamos
desaguasteis / desaguaron
desaguaron

Futuro simple o Futuro

desaguare
desaguares
desaguare
desaguáremos
desaguareis / desaguaren
desaguaren

IMPERATIVO
desagua (tú) / desaguá (vos)
desaguad (vosotros) / desagüen (ustedes)

Diccionario de la lengua española (2001)
Real Academia Española © Todos los derechos reservados

cerrar

Buscador general de la RAE