Diccionario de la lengua española (2001)

FORMAS NO PERSONALES

Infinitivo

ahuatarse

Participio

ahuatado

Gerundio

ahuatándome, ahuatándote, etc.

INDICATIVO
SUBJUNTIVO

Presente

me ahuato
te ahuatas / te ahuatás
se ahuata
nos ahuatamos
os ahuatáis / se ahuatan
se ahuatan

Futuro simple o Futuro

me ahuataré
te ahuatarás
se ahuatará
nos ahuataremos
os ahuataréis / se ahuatarán
se ahuatarán

Presente

me ahuate
te ahuates
se ahuate
nos ahuatemos
os ahuatéis / se ahuaten
se ahuaten

Pretérito imperfecto o Copretérito

me ahuataba
te ahuatabas
se ahuataba
nos ahuatábamos
os ahuatabais / se ahuataban
se ahuataban

Condicional simple o Pospretérito

me ahuataría
te ahuatarías
se ahuataría
nos ahuataríamos
os ahuataríais / se ahuatarían
se ahuatarían

Pretérito imperfecto o Pretérito

me ahuatara o me ahuatase
te ahuataras o te ahuatases
se ahuatara o se ahuatase
nos ahuatáramos o nos ahuatásemos
os ahuatarais u os ahuataseis / se ahuataran o se ahuatasen
se ahuataran o se ahuatasen

Pretérito perfecto simple o Pretérito

me ahuaté
te ahuataste
se ahuató
nos ahuatamos
os ahuatasteis / se ahuataron
se ahuataron

Futuro simple o Futuro

me ahuatare
te ahuatares
se ahuatare
nos ahuatáremos
os ahuatareis / se ahuataren
se ahuataren

IMPERATIVO
ahuátate (tú) / ahuatate (vos)
ahuataos (vosotros) / ahuátense (ustedes)

Diccionario de la lengua española (2001)
Real Academia Española © Todos los derechos reservados

cerrar

Buscador general de la RAE