Diccionario de la lengua española (2001)

FORMAS NO PERSONALES

Infinitivo

enanchar

Participio

enanchado

Gerundio

enanchando

INDICATIVO
SUBJUNTIVO

Presente

enancho
enanchas / enanchás
enancha
enanchamos
enancháis / enanchan
enanchan

Futuro simple o Futuro

enancharé
enancharás
enanchará
enancharemos
enancharéis / enancharán
enancharán

Presente

enanche
enanches
enanche
enanchemos
enanchéis / enanchen
enanchen

Pretérito imperfecto o Copretérito

enanchaba
enanchabas
enanchaba
enanchábamos
enanchabais / enanchaban
enanchaban

Condicional simple o Pospretérito

enancharía
enancharías
enancharía
enancharíamos
enancharíais / enancharían
enancharían

Pretérito imperfecto o Pretérito

enanchara o enanchase
enancharas o enanchases
enanchara o enanchase
enancháramos o enanchásemos
enancharais o enanchaseis / enancharan o enanchasen
enancharan o enanchasen

Pretérito perfecto simple o Pretérito

enanché
enanchaste
enanchó
enanchamos
enanchasteis / enancharon
enancharon

Futuro simple o Futuro

enanchare
enanchares
enanchare
enancháremos
enanchareis / enancharen
enancharen

IMPERATIVO
enancha (tú) / enanchá (vos)
enanchad (vosotros) / enanchen (ustedes)

Diccionario de la lengua española (2001)
Real Academia Española © Todos los derechos reservados

cerrar

Buscador general de la RAE