Diccionario de la lengua española (2001)

FORMAS NO PERSONALES

Infinitivo

encartuchar

Participio

encartuchado

Gerundio

encartuchando

INDICATIVO
SUBJUNTIVO

Presente

encartucho
encartuchas / encartuchás
encartucha
encartuchamos
encartucháis / encartuchan
encartuchan

Futuro simple o Futuro

encartucharé
encartucharás
encartuchará
encartucharemos
encartucharéis / encartucharán
encartucharán

Presente

encartuche
encartuches
encartuche
encartuchemos
encartuchéis / encartuchen
encartuchen

Pretérito imperfecto o Copretérito

encartuchaba
encartuchabas
encartuchaba
encartuchábamos
encartuchabais / encartuchaban
encartuchaban

Condicional simple o Pospretérito

encartucharía
encartucharías
encartucharía
encartucharíamos
encartucharíais / encartucharían
encartucharían

Pretérito imperfecto o Pretérito

encartuchara o encartuchase
encartucharas o encartuchases
encartuchara o encartuchase
encartucháramos o encartuchásemos
encartucharais o encartuchaseis / encartucharan o encartuchasen
encartucharan o encartuchasen

Pretérito perfecto simple o Pretérito

encartuché
encartuchaste
encartuchó
encartuchamos
encartuchasteis / encartucharon
encartucharon

Futuro simple o Futuro

encartuchare
encartuchares
encartuchare
encartucháremos
encartuchareis / encartucharen
encartucharen

IMPERATIVO
encartucha (tú) / encartuchá (vos)
encartuchad (vosotros) / encartuchen (ustedes)

Diccionario de la lengua española (2001)
Real Academia Española © Todos los derechos reservados

cerrar

Buscador general de la RAE