Diccionario de la lengua española (2001)

FORMAS NO PERSONALES

Infinitivo

acototar

Participio

acototado

Gerundio

acototando

INDICATIVO
SUBJUNTIVO

Presente

acototo
acototas / acototás
acotota
acototamos
acototáis / acototan
acototan

Futuro simple o Futuro

acototaré
acototarás
acototará
acototaremos
acototaréis / acototarán
acototarán

Presente

acotote
acototes
acotote
acototemos
acototéis / acototen
acototen

Pretérito imperfecto o Copretérito

acototaba
acototabas
acototaba
acototábamos
acototabais / acototaban
acototaban

Condicional simple o Pospretérito

acototaría
acototarías
acototaría
acototaríamos
acototaríais / acototarían
acototarían

Pretérito imperfecto o Pretérito

acototara o acototase
acototaras o acototases
acototara o acototase
acototáramos o acototásemos
acototarais o acototaseis / acototaran o acototasen
acototaran o acototasen

Pretérito perfecto simple o Pretérito

acototé
acototaste
acototó
acototamos
acototasteis / acototaron
acototaron

Futuro simple o Futuro

acototare
acototares
acototare
acototáremos
acototareis / acototaren
acototaren

IMPERATIVO
acotota (tú) / acototá (vos)
acototad (vosotros) / acototen (ustedes)

Diccionario de la lengua española (2001)
Real Academia Española © Todos los derechos reservados

cerrar

Buscador general de la RAE