Diccionario de la lengua española (2001)

FORMAS NO PERSONALES

Infinitivo

pedantear

Participio

pedanteado

Gerundio

pedanteando

INDICATIVO
SUBJUNTIVO

Presente

pedanteo
pedanteas / pedanteás
pedantea
pedanteamos
pedanteáis / pedantean
pedantean

Futuro simple o Futuro

pedantearé
pedantearás
pedanteará
pedantearemos
pedantearéis / pedantearán
pedantearán

Presente

pedantee
pedantees
pedantee
pedanteemos
pedanteéis / pedanteen
pedanteen

Pretérito imperfecto o Copretérito

pedanteaba
pedanteabas
pedanteaba
pedanteábamos
pedanteabais / pedanteaban
pedanteaban

Condicional simple o Pospretérito

pedantearía
pedantearías
pedantearía
pedantearíamos
pedantearíais / pedantearían
pedantearían

Pretérito imperfecto o Pretérito

pedanteara o pedantease
pedantearas o pedanteases
pedanteara o pedantease
pedanteáramos o pedanteásemos
pedantearais o pedanteaseis / pedantearan o pedanteasen
pedantearan o pedanteasen

Pretérito perfecto simple o Pretérito

pedanteé
pedanteaste
pedanteó
pedanteamos
pedanteasteis / pedantearon
pedantearon

Futuro simple o Futuro

pedanteare
pedanteares
pedanteare
pedanteáremos
pedanteareis / pedantearen
pedantearen

IMPERATIVO
pedantea (tú) / pedanteá (vos)
pedantead (vosotros) / pedanteen (ustedes)

Diccionario de la lengua española (2001)
Real Academia Española © Todos los derechos reservados

cerrar

Buscador general de la RAE