Diccionario de la lengua española (2001)

FORMAS NO PERSONALES

Infinitivo

asaborar

Participio

asaborado

Gerundio

asaborando

INDICATIVO
SUBJUNTIVO

Presente

asaboro
asaboras / asaborás
asabora
asaboramos
asaboráis / asaboran
asaboran

Futuro simple o Futuro

asaboraré
asaborarás
asaborará
asaboraremos
asaboraréis / asaborarán
asaborarán

Presente

asabore
asabores
asabore
asaboremos
asaboréis / asaboren
asaboren

Pretérito imperfecto o Copretérito

asaboraba
asaborabas
asaboraba
asaborábamos
asaborabais / asaboraban
asaboraban

Condicional simple o Pospretérito

asaboraría
asaborarías
asaboraría
asaboraríamos
asaboraríais / asaborarían
asaborarían

Pretérito imperfecto o Pretérito

asaborara o asaborase
asaboraras o asaborases
asaborara o asaborase
asaboráramos o asaborásemos
asaborarais o asaboraseis / asaboraran o asaborasen
asaboraran o asaborasen

Pretérito perfecto simple o Pretérito

asaboré
asaboraste
asaboró
asaboramos
asaborasteis / asaboraron
asaboraron

Futuro simple o Futuro

asaborare
asaborares
asaborare
asaboráremos
asaborareis / asaboraren
asaboraren

IMPERATIVO
asabora (tú) / asaborá (vos)
asaborad (vosotros) / asaboren (ustedes)

Diccionario de la lengua española (2001)
Real Academia Española © Todos los derechos reservados

cerrar

Buscador general de la RAE