Diccionario de la lengua española (2001)

FORMAS NO PERSONALES

Infinitivo

asotanar

Participio

asotanado

Gerundio

asotanando

INDICATIVO
SUBJUNTIVO

Presente

asotano
asotanas / asotanás
asotana
asotanamos
asotanáis / asotanan
asotanan

Futuro simple o Futuro

asotanaré
asotanarás
asotanará
asotanaremos
asotanaréis / asotanarán
asotanarán

Presente

asotane
asotanes
asotane
asotanemos
asotanéis / asotanen
asotanen

Pretérito imperfecto o Copretérito

asotanaba
asotanabas
asotanaba
asotanábamos
asotanabais / asotanaban
asotanaban

Condicional simple o Pospretérito

asotanaría
asotanarías
asotanaría
asotanaríamos
asotanaríais / asotanarían
asotanarían

Pretérito imperfecto o Pretérito

asotanara o asotanase
asotanaras o asotanases
asotanara o asotanase
asotanáramos o asotanásemos
asotanarais o asotanaseis / asotanaran o asotanasen
asotanaran o asotanasen

Pretérito perfecto simple o Pretérito

asotané
asotanaste
asotanó
asotanamos
asotanasteis / asotanaron
asotanaron

Futuro simple o Futuro

asotanare
asotanares
asotanare
asotanáremos
asotanareis / asotanaren
asotanaren

IMPERATIVO
asotana (tú) / asotaná (vos)
asotanad (vosotros) / asotanen (ustedes)

Diccionario de la lengua española (2001)
Real Academia Española © Todos los derechos reservados

cerrar

Buscador general de la RAE