Diccionario de la lengua española (2001)

FORMAS NO PERSONALES

Infinitivo

candar

Participio

candado

Gerundio

candando

INDICATIVO
SUBJUNTIVO

Presente

cando
candas / candás
canda
candamos
candáis / candan
candan

Futuro simple o Futuro

candaré
candarás
candará
candaremos
candaréis / candarán
candarán

Presente

cande
candes
cande
candemos
candéis / canden
canden

Pretérito imperfecto o Copretérito

candaba
candabas
candaba
candábamos
candabais / candaban
candaban

Condicional simple o Pospretérito

candaría
candarías
candaría
candaríamos
candaríais / candarían
candarían

Pretérito imperfecto o Pretérito

candara o candase
candaras o candases
candara o candase
candáramos o candásemos
candarais o candaseis / candaran o candasen
candaran o candasen

Pretérito perfecto simple o Pretérito

candé
candaste
candó
candamos
candasteis / candaron
candaron

Futuro simple o Futuro

candare
candares
candare
candáremos
candareis / candaren
candaren

IMPERATIVO
canda (tú) / candá (vos)
candad (vosotros) / canden (ustedes)

Diccionario de la lengua española (2001)
Real Academia Española © Todos los derechos reservados

cerrar

Buscador general de la RAE