Diccionario de la lengua española (2001)

FORMAS NO PERSONALES

Infinitivo

desmatar

Participio

desmatado

Gerundio

desmatando

INDICATIVO
SUBJUNTIVO

Presente

desmato
desmatas / desmatás
desmata
desmatamos
desmatáis / desmatan
desmatan

Futuro simple o Futuro

desmataré
desmatarás
desmatará
desmataremos
desmataréis / desmatarán
desmatarán

Presente

desmate
desmates
desmate
desmatemos
desmatéis / desmaten
desmaten

Pretérito imperfecto o Copretérito

desmataba
desmatabas
desmataba
desmatábamos
desmatabais / desmataban
desmataban

Condicional simple o Pospretérito

desmataría
desmatarías
desmataría
desmataríamos
desmataríais / desmatarían
desmatarían

Pretérito imperfecto o Pretérito

desmatara o desmatase
desmataras o desmatases
desmatara o desmatase
desmatáramos o desmatásemos
desmatarais o desmataseis / desmataran o desmatasen
desmataran o desmatasen

Pretérito perfecto simple o Pretérito

desmaté
desmataste
desmató
desmatamos
desmatasteis / desmataron
desmataron

Futuro simple o Futuro

desmatare
desmatares
desmatare
desmatáremos
desmatareis / desmataren
desmataren

IMPERATIVO
desmata (tú) / desmatá (vos)
desmatad (vosotros) / desmaten (ustedes)

Diccionario de la lengua española (2001)
Real Academia Española © Todos los derechos reservados

cerrar

Buscador general de la RAE