Diccionario de la lengua española (2001)

FORMAS NO PERSONALES

Infinitivo

anatematizar

Participio

anatematizado

Gerundio

anatematizando

INDICATIVO
SUBJUNTIVO

Presente

anatematizo
anatematizas / anatematizás
anatematiza
anatematizamos
anatematizáis / anatematizan
anatematizan

Futuro simple o Futuro

anatematizaré
anatematizarás
anatematizará
anatematizaremos
anatematizaréis / anatematizarán
anatematizarán

Presente

anatematice
anatematices
anatematice
anatematicemos
anatematicéis / anatematicen
anatematicen

Pretérito imperfecto o Copretérito

anatematizaba
anatematizabas
anatematizaba
anatematizábamos
anatematizabais / anatematizaban
anatematizaban

Condicional simple o Pospretérito

anatematizaría
anatematizarías
anatematizaría
anatematizaríamos
anatematizaríais / anatematizarían
anatematizarían

Pretérito imperfecto o Pretérito

anatematizara o anatematizase
anatematizaras o anatematizases
anatematizara o anatematizase
anatematizáramos o anatematizásemos
anatematizarais o anatematizaseis / anatematizaran o anatematizasen
anatematizaran o anatematizasen

Pretérito perfecto simple o Pretérito

anatematicé
anatematizaste
anatematizó
anatematizamos
anatematizasteis / anatematizaron
anatematizaron

Futuro simple o Futuro

anatematizare
anatematizares
anatematizare
anatematizáremos
anatematizareis / anatematizaren
anatematizaren

IMPERATIVO
anatematiza (tú) / anatematizá (vos)
anatematizad (vosotros) / anatematicen (ustedes)

Diccionario de la lengua española (2001)
Real Academia Española © Todos los derechos reservados

cerrar

Buscador general de la RAE