Diccionario de la lengua española (2001)

FORMAS NO PERSONALES

Infinitivo

mermar

Participio

mermado

Gerundio

mermando

INDICATIVO
SUBJUNTIVO

Presente

mermo
mermas / mermás
merma
mermamos
mermáis / merman
merman

Futuro simple o Futuro

mermaré
mermarás
mermará
mermaremos
mermaréis / mermarán
mermarán

Presente

merme
mermes
merme
mermemos
merméis / mermen
mermen

Pretérito imperfecto o Copretérito

mermaba
mermabas
mermaba
mermábamos
mermabais / mermaban
mermaban

Condicional simple o Pospretérito

mermaría
mermarías
mermaría
mermaríamos
mermaríais / mermarían
mermarían

Pretérito imperfecto o Pretérito

mermara o mermase
mermaras o mermases
mermara o mermase
mermáramos o mermásemos
mermarais o mermaseis / mermaran o mermasen
mermaran o mermasen

Pretérito perfecto simple o Pretérito

mermé
mermaste
mermó
mermamos
mermasteis / mermaron
mermaron

Futuro simple o Futuro

mermare
mermares
mermare
mermáremos
mermareis / mermaren
mermaren

IMPERATIVO
merma (tú) / mermá (vos)
mermad (vosotros) / mermen (ustedes)

Diccionario de la lengua española (2001)
Real Academia Española © Todos los derechos reservados

cerrar

Buscador general de la RAE