Diccionario de la lengua española (2001)

FORMAS NO PERSONALES

Infinitivo

maniobrar

Participio

maniobrado

Gerundio

maniobrando

INDICATIVO
SUBJUNTIVO

Presente

maniobro
maniobras / maniobrás
maniobra
maniobramos
maniobráis / maniobran
maniobran

Futuro simple o Futuro

maniobraré
maniobrarás
maniobrará
maniobraremos
maniobraréis / maniobrarán
maniobrarán

Presente

maniobre
maniobres
maniobre
maniobremos
maniobréis / maniobren
maniobren

Pretérito imperfecto o Copretérito

maniobraba
maniobrabas
maniobraba
maniobrábamos
maniobrabais / maniobraban
maniobraban

Condicional simple o Pospretérito

maniobraría
maniobrarías
maniobraría
maniobraríamos
maniobraríais / maniobrarían
maniobrarían

Pretérito imperfecto o Pretérito

maniobrara o maniobrase
maniobraras o maniobrases
maniobrara o maniobrase
maniobráramos o maniobrásemos
maniobrarais o maniobraseis / maniobraran o maniobrasen
maniobraran o maniobrasen

Pretérito perfecto simple o Pretérito

maniobré
maniobraste
maniobró
maniobramos
maniobrasteis / maniobraron
maniobraron

Futuro simple o Futuro

maniobrare
maniobrares
maniobrare
maniobráremos
maniobrareis / maniobraren
maniobraren

IMPERATIVO
maniobra (tú) / maniobrá (vos)
maniobrad (vosotros) / maniobren (ustedes)

Diccionario de la lengua española (2001)
Real Academia Española © Todos los derechos reservados

cerrar

Buscador general de la RAE