Diccionario de la lengua española (2001)

FORMAS NO PERSONALES

Infinitivo

sabotear

Participio

saboteado

Gerundio

saboteando

INDICATIVO
SUBJUNTIVO

Presente

saboteo
saboteas / saboteás
sabotea
saboteamos
saboteáis / sabotean
sabotean

Futuro simple o Futuro

sabotearé
sabotearás
saboteará
sabotearemos
sabotearéis / sabotearán
sabotearán

Presente

sabotee
sabotees
sabotee
saboteemos
saboteéis / saboteen
saboteen

Pretérito imperfecto o Copretérito

saboteaba
saboteabas
saboteaba
saboteábamos
saboteabais / saboteaban
saboteaban

Condicional simple o Pospretérito

sabotearía
sabotearías
sabotearía
sabotearíamos
sabotearíais / sabotearían
sabotearían

Pretérito imperfecto o Pretérito

saboteara o sabotease
sabotearas o saboteases
saboteara o sabotease
saboteáramos o saboteásemos
sabotearais o saboteaseis / sabotearan o saboteasen
sabotearan o saboteasen

Pretérito perfecto simple o Pretérito

saboteé
saboteaste
saboteó
saboteamos
saboteasteis / sabotearon
sabotearon

Futuro simple o Futuro

saboteare
saboteares
saboteare
saboteáremos
saboteareis / sabotearen
sabotearen

IMPERATIVO
sabotea (tú) / saboteá (vos)
sabotead (vosotros) / saboteen (ustedes)

Diccionario de la lengua española (2001)
Real Academia Española © Todos los derechos reservados

cerrar

Buscador general de la RAE