Diccionario de la lengua española (2001)

FORMAS NO PERSONALES

Infinitivo

zahoriar

Participio

zahoriado

Gerundio

zahoriando

INDICATIVO
SUBJUNTIVO

Presente

zahorio
zahorias / zahoriás
zahoria
zahoriamos
zahoriáis / zahorian
zahorian

Futuro simple o Futuro

zahoriaré
zahoriarás
zahoriará
zahoriaremos
zahoriaréis / zahoriarán
zahoriarán

Presente

zahorie
zahories
zahorie
zahoriemos
zahoriéis / zahorien
zahorien

Pretérito imperfecto o Copretérito

zahoriaba
zahoriabas
zahoriaba
zahoriábamos
zahoriabais / zahoriaban
zahoriaban

Condicional simple o Pospretérito

zahoriaría
zahoriarías
zahoriaría
zahoriaríamos
zahoriaríais / zahoriarían
zahoriarían

Pretérito imperfecto o Pretérito

zahoriara o zahoriase
zahoriaras o zahoriases
zahoriara o zahoriase
zahoriáramos o zahoriásemos
zahoriarais o zahoriaseis / zahoriaran o zahoriasen
zahoriaran o zahoriasen

Pretérito perfecto simple o Pretérito

zahorié
zahoriaste
zahorió
zahoriamos
zahoriasteis / zahoriaron
zahoriaron

Futuro simple o Futuro

zahoriare
zahoriares
zahoriare
zahoriáremos
zahoriareis / zahoriaren
zahoriaren

IMPERATIVO
zahoria (tú) / zahoriá (vos)
zahoriad (vosotros) / zahorien (ustedes)

Diccionario de la lengua española (2001)
Real Academia Española © Todos los derechos reservados

cerrar

Buscador general de la RAE