Diccionario de la lengua española (2001)

FORMAS NO PERSONALES

Infinitivo

peritar

Participio

peritado

Gerundio

peritando

INDICATIVO
SUBJUNTIVO

Presente

perito
peritas / peritás
perita
peritamos
peritáis / peritan
peritan

Futuro simple o Futuro

peritaré
peritarás
peritará
peritaremos
peritaréis / peritarán
peritarán

Presente

perite
perites
perite
peritemos
peritéis / periten
periten

Pretérito imperfecto o Copretérito

peritaba
peritabas
peritaba
peritábamos
peritabais / peritaban
peritaban

Condicional simple o Pospretérito

peritaría
peritarías
peritaría
peritaríamos
peritaríais / peritarían
peritarían

Pretérito imperfecto o Pretérito

peritara o peritase
peritaras o peritases
peritara o peritase
peritáramos o peritásemos
peritarais o peritaseis / peritaran o peritasen
peritaran o peritasen

Pretérito perfecto simple o Pretérito

perité
peritaste
peritó
peritamos
peritasteis / peritaron
peritaron

Futuro simple o Futuro

peritare
peritares
peritare
peritáremos
peritareis / peritaren
peritaren

IMPERATIVO
perita (tú) / peritá (vos)
peritad (vosotros) / periten (ustedes)

Diccionario de la lengua española (2001)
Real Academia Española © Todos los derechos reservados

cerrar

Buscador general de la RAE