Diccionario de la lengua española (2001)

FORMAS NO PERSONALES

Infinitivo

ariscarse

Participio

ariscado

Gerundio

ariscándome, ariscándote, etc.

INDICATIVO
SUBJUNTIVO

Presente

me arisco
te ariscas / te ariscás
se arisca
nos ariscamos
os ariscáis / se ariscan
se ariscan

Futuro simple o Futuro

me ariscaré
te ariscarás
se ariscará
nos ariscaremos
os ariscaréis / se ariscarán
se ariscarán

Presente

me arisque
te arisques
se arisque
nos arisquemos
os arisquéis / se arisquen
se arisquen

Pretérito imperfecto o Copretérito

me ariscaba
te ariscabas
se ariscaba
nos ariscábamos
os ariscabais / se ariscaban
se ariscaban

Condicional simple o Pospretérito

me ariscaría
te ariscarías
se ariscaría
nos ariscaríamos
os ariscaríais / se ariscarían
se ariscarían

Pretérito imperfecto o Pretérito

me ariscara o me ariscase
te ariscaras o te ariscases
se ariscara o se ariscase
nos ariscáramos o nos ariscásemos
os ariscarais u os ariscaseis / se ariscaran o se ariscasen
se ariscaran o se ariscasen

Pretérito perfecto simple o Pretérito

me arisqué
te ariscaste
se ariscó
nos ariscamos
os ariscasteis / se ariscaron
se ariscaron

Futuro simple o Futuro

me ariscare
te ariscares
se ariscare
nos ariscáremos
os ariscareis / se ariscaren
se ariscaren

IMPERATIVO
aríscate (tú) / ariscate (vos)
ariscaos (vosotros) / arísquense (ustedes)

Diccionario de la lengua española (2001)
Real Academia Española © Todos los derechos reservados

cerrar

Buscador general de la RAE