Diccionario de la lengua española (2001)

FORMAS NO PERSONALES

Infinitivo

colmatar

Participio

colmatado

Gerundio

colmatando

INDICATIVO
SUBJUNTIVO

Presente

colmato
colmatas / colmatás
colmata
colmatamos
colmatáis / colmatan
colmatan

Futuro simple o Futuro

colmataré
colmatarás
colmatará
colmataremos
colmataréis / colmatarán
colmatarán

Presente

colmate
colmates
colmate
colmatemos
colmatéis / colmaten
colmaten

Pretérito imperfecto o Copretérito

colmataba
colmatabas
colmataba
colmatábamos
colmatabais / colmataban
colmataban

Condicional simple o Pospretérito

colmataría
colmatarías
colmataría
colmataríamos
colmataríais / colmatarían
colmatarían

Pretérito imperfecto o Pretérito

colmatara o colmatase
colmataras o colmatases
colmatara o colmatase
colmatáramos o colmatásemos
colmatarais o colmataseis / colmataran o colmatasen
colmataran o colmatasen

Pretérito perfecto simple o Pretérito

colmaté
colmataste
colmató
colmatamos
colmatasteis / colmataron
colmataron

Futuro simple o Futuro

colmatare
colmatares
colmatare
colmatáremos
colmatareis / colmataren
colmataren

IMPERATIVO
colmata (tú) / colmatá (vos)
colmatad (vosotros) / colmaten (ustedes)

Diccionario de la lengua española (2001)
Real Academia Española © Todos los derechos reservados

cerrar

Buscador general de la RAE