Diccionario de la lengua española (2001)

FORMAS NO PERSONALES

Infinitivo

arrodajarse

Participio

arrodajado

Gerundio

arrodajándome, arrodajándote, etc.

INDICATIVO
SUBJUNTIVO

Presente

me arrodajo
te arrodajas / te arrodajás
se arrodaja
nos arrodajamos
os arrodajáis / se arrodajan
se arrodajan

Futuro simple o Futuro

me arrodajaré
te arrodajarás
se arrodajará
nos arrodajaremos
os arrodajaréis / se arrodajarán
se arrodajarán

Presente

me arrodaje
te arrodajes
se arrodaje
nos arrodajemos
os arrodajéis / se arrodajen
se arrodajen

Pretérito imperfecto o Copretérito

me arrodajaba
te arrodajabas
se arrodajaba
nos arrodajábamos
os arrodajabais / se arrodajaban
se arrodajaban

Condicional simple o Pospretérito

me arrodajaría
te arrodajarías
se arrodajaría
nos arrodajaríamos
os arrodajaríais / se arrodajarían
se arrodajarían

Pretérito imperfecto o Pretérito

me arrodajara o me arrodajase
te arrodajaras o te arrodajases
se arrodajara o se arrodajase
nos arrodajáramos o nos arrodajásemos
os arrodajarais u os arrodajaseis / se arrodajaran o se arrodajasen
se arrodajaran o se arrodajasen

Pretérito perfecto simple o Pretérito

me arrodajé
te arrodajaste
se arrodajó
nos arrodajamos
os arrodajasteis / se arrodajaron
se arrodajaron

Futuro simple o Futuro

me arrodajare
te arrodajares
se arrodajare
nos arrodajáremos
os arrodajareis / se arrodajaren
se arrodajaren

IMPERATIVO
arrodájate (tú) / arrodajate (vos)
arrodajaos (vosotros) / arrodájense (ustedes)

Diccionario de la lengua española (2001)
Real Academia Española © Todos los derechos reservados

cerrar

Buscador general de la RAE