Diccionario de la lengua española (2001)

FORMAS NO PERSONALES

Infinitivo

desenfundar

Participio

desenfundado

Gerundio

desenfundando

INDICATIVO
SUBJUNTIVO

Presente

desenfundo
desenfundas / desenfundás
desenfunda
desenfundamos
desenfundáis / desenfundan
desenfundan

Futuro simple o Futuro

desenfundaré
desenfundarás
desenfundará
desenfundaremos
desenfundaréis / desenfundarán
desenfundarán

Presente

desenfunde
desenfundes
desenfunde
desenfundemos
desenfundéis / desenfunden
desenfunden

Pretérito imperfecto o Copretérito

desenfundaba
desenfundabas
desenfundaba
desenfundábamos
desenfundabais / desenfundaban
desenfundaban

Condicional simple o Pospretérito

desenfundaría
desenfundarías
desenfundaría
desenfundaríamos
desenfundaríais / desenfundarían
desenfundarían

Pretérito imperfecto o Pretérito

desenfundara o desenfundase
desenfundaras o desenfundases
desenfundara o desenfundase
desenfundáramos o desenfundásemos
desenfundarais o desenfundaseis / desenfundaran o desenfundasen
desenfundaran o desenfundasen

Pretérito perfecto simple o Pretérito

desenfundé
desenfundaste
desenfundó
desenfundamos
desenfundasteis / desenfundaron
desenfundaron

Futuro simple o Futuro

desenfundare
desenfundares
desenfundare
desenfundáremos
desenfundareis / desenfundaren
desenfundaren

IMPERATIVO
desenfunda (tú) / desenfundá (vos)
desenfundad (vosotros) / desenfunden (ustedes)

Diccionario de la lengua española (2001)
Real Academia Española © Todos los derechos reservados

cerrar

Buscador general de la RAE