Diccionario de la lengua española (2001)

FORMAS NO PERSONALES

Infinitivo

rehartar

Participio

rehartado

Gerundio

rehartando

INDICATIVO
SUBJUNTIVO

Presente

reharto
rehartas / rehartás
reharta
rehartamos
rehartáis / rehartan
rehartan

Futuro simple o Futuro

rehartaré
rehartarás
rehartará
rehartaremos
rehartaréis / rehartarán
rehartarán

Presente

reharte
rehartes
reharte
rehartemos
rehartéis / reharten
reharten

Pretérito imperfecto o Copretérito

rehartaba
rehartabas
rehartaba
rehartábamos
rehartabais / rehartaban
rehartaban

Condicional simple o Pospretérito

rehartaría
rehartarías
rehartaría
rehartaríamos
rehartaríais / rehartarían
rehartarían

Pretérito imperfecto o Pretérito

rehartara o rehartase
rehartaras o rehartases
rehartara o rehartase
rehartáramos o rehartásemos
rehartarais o rehartaseis / rehartaran o rehartasen
rehartaran o rehartasen

Pretérito perfecto simple o Pretérito

reharté
rehartaste
rehartó
rehartamos
rehartasteis / rehartaron
rehartaron

Futuro simple o Futuro

rehartare
rehartares
rehartare
rehartáremos
rehartareis / rehartaren
rehartaren

IMPERATIVO
reharta (tú) / rehartá (vos)
rehartad (vosotros) / reharten (ustedes)

Diccionario de la lengua española (2001)
Real Academia Española © Todos los derechos reservados

cerrar

Buscador general de la RAE