Diccionario de la lengua española (2001)

FORMAS NO PERSONALES

Infinitivo

sedentarizar

Participio

sedentarizado

Gerundio

sedentarizando

INDICATIVO
SUBJUNTIVO

Presente

sedentarizo
sedentarizas / sedentarizás
sedentariza
sedentarizamos
sedentarizáis / sedentarizan
sedentarizan

Futuro simple o Futuro

sedentarizaré
sedentarizarás
sedentarizará
sedentarizaremos
sedentarizaréis / sedentarizarán
sedentarizarán

Presente

sedentarice
sedentarices
sedentarice
sedentaricemos
sedentaricéis / sedentaricen
sedentaricen

Pretérito imperfecto o Copretérito

sedentarizaba
sedentarizabas
sedentarizaba
sedentarizábamos
sedentarizabais / sedentarizaban
sedentarizaban

Condicional simple o Pospretérito

sedentarizaría
sedentarizarías
sedentarizaría
sedentarizaríamos
sedentarizaríais / sedentarizarían
sedentarizarían

Pretérito imperfecto o Pretérito

sedentarizara o sedentarizase
sedentarizaras o sedentarizases
sedentarizara o sedentarizase
sedentarizáramos o sedentarizásemos
sedentarizarais o sedentarizaseis / sedentarizaran o sedentarizasen
sedentarizaran o sedentarizasen

Pretérito perfecto simple o Pretérito

sedentaricé
sedentarizaste
sedentarizó
sedentarizamos
sedentarizasteis / sedentarizaron
sedentarizaron

Futuro simple o Futuro

sedentarizare
sedentarizares
sedentarizare
sedentarizáremos
sedentarizareis / sedentarizaren
sedentarizaren

IMPERATIVO
sedentariza (tú) / sedentarizá (vos)
sedentarizad (vosotros) / sedentaricen (ustedes)

Diccionario de la lengua española (2001)
Real Academia Española © Todos los derechos reservados

cerrar

Buscador general de la RAE