Diccionario de la lengua española (2001)

FORMAS NO PERSONALES

Infinitivo

sorrabar

Participio

sorrabado

Gerundio

sorrabando

INDICATIVO
SUBJUNTIVO

Presente

sorrabo
sorrabas / sorrabás
sorraba
sorrabamos
sorrabáis / sorraban
sorraban

Futuro simple o Futuro

sorrabaré
sorrabarás
sorrabará
sorrabaremos
sorrabaréis / sorrabarán
sorrabarán

Presente

sorrabe
sorrabes
sorrabe
sorrabemos
sorrabéis / sorraben
sorraben

Pretérito imperfecto o Copretérito

sorrababa
sorrababas
sorrababa
sorrabábamos
sorrababais / sorrababan
sorrababan

Condicional simple o Pospretérito

sorrabaría
sorrabarías
sorrabaría
sorrabaríamos
sorrabaríais / sorrabarían
sorrabarían

Pretérito imperfecto o Pretérito

sorrabara o sorrabase
sorrabaras o sorrabases
sorrabara o sorrabase
sorrabáramos o sorrabásemos
sorrabarais o sorrabaseis / sorrabaran o sorrabasen
sorrabaran o sorrabasen

Pretérito perfecto simple o Pretérito

sorrabé
sorrabaste
sorrabó
sorrabamos
sorrabasteis / sorrabaron
sorrabaron

Futuro simple o Futuro

sorrabare
sorrabares
sorrabare
sorrabáremos
sorrabareis / sorrabaren
sorrabaren

IMPERATIVO
sorraba (tú) / sorrabá (vos)
sorrabad (vosotros) / sorraben (ustedes)

Diccionario de la lengua española (2001)
Real Academia Española © Todos los derechos reservados

cerrar

Buscador general de la RAE