Diccionario de la lengua española (2001)

FORMAS NO PERSONALES

Infinitivo

remendar

Participio

remendado

Gerundio

remendando

INDICATIVO
SUBJUNTIVO

Presente

remiendo
remiendas / remendás
remienda
remendamos
remendáis / remiendan
remiendan

Futuro simple o Futuro

remendaré
remendarás
remendará
remendaremos
remendaréis / remendarán
remendarán

Presente

remiende
remiendes
remiende
remendemos
remendéis / remienden
remienden

Pretérito imperfecto o Copretérito

remendaba
remendabas
remendaba
remendábamos
remendabais / remendaban
remendaban

Condicional simple o Pospretérito

remendaría
remendarías
remendaría
remendaríamos
remendaríais / remendarían
remendarían

Pretérito imperfecto o Pretérito

remendara o remendase
remendaras o remendases
remendara o remendase
remendáramos o remendásemos
remendarais o remendaseis / remendaran o remendasen
remendaran o remendasen

Pretérito perfecto simple o Pretérito

remendé
remendaste
remendó
remendamos
remendasteis / remendaron
remendaron

Futuro simple o Futuro

remendare
remendares
remendare
remendáremos
remendareis / remendaren
remendaren

IMPERATIVO
remienda (tú) / remendá (vos)
remendad (vosotros) / remienden (ustedes)

Diccionario de la lengua española (2001)
Real Academia Española © Todos los derechos reservados

cerrar

Buscador general de la RAE