Diccionario de la lengua española (2001)

FORMAS NO PERSONALES

Infinitivo

enlerdar

Participio

enlerdado

Gerundio

enlerdando

INDICATIVO
SUBJUNTIVO

Presente

enlerdo
enlerdas / enlerdás
enlerda
enlerdamos
enlerdáis / enlerdan
enlerdan

Futuro simple o Futuro

enlerdaré
enlerdarás
enlerdará
enlerdaremos
enlerdaréis / enlerdarán
enlerdarán

Presente

enlerde
enlerdes
enlerde
enlerdemos
enlerdéis / enlerden
enlerden

Pretérito imperfecto o Copretérito

enlerdaba
enlerdabas
enlerdaba
enlerdábamos
enlerdabais / enlerdaban
enlerdaban

Condicional simple o Pospretérito

enlerdaría
enlerdarías
enlerdaría
enlerdaríamos
enlerdaríais / enlerdarían
enlerdarían

Pretérito imperfecto o Pretérito

enlerdara o enlerdase
enlerdaras o enlerdases
enlerdara o enlerdase
enlerdáramos o enlerdásemos
enlerdarais o enlerdaseis / enlerdaran o enlerdasen
enlerdaran o enlerdasen

Pretérito perfecto simple o Pretérito

enlerdé
enlerdaste
enlerdó
enlerdamos
enlerdasteis / enlerdaron
enlerdaron

Futuro simple o Futuro

enlerdare
enlerdares
enlerdare
enlerdáremos
enlerdareis / enlerdaren
enlerdaren

IMPERATIVO
enlerda (tú) / enlerdá (vos)
enlerdad (vosotros) / enlerden (ustedes)

Diccionario de la lengua española (2001)
Real Academia Española © Todos los derechos reservados

cerrar

Buscador general de la RAE