Diccionario de la lengua española (2001)

FORMAS NO PERSONALES

Infinitivo

encarar

Participio

encarado

Gerundio

encarando

INDICATIVO
SUBJUNTIVO

Presente

encaro
encaras / encarás
encara
encaramos
encaráis / encaran
encaran

Futuro simple o Futuro

encararé
encararás
encarará
encararemos
encararéis / encararán
encararán

Presente

encare
encares
encare
encaremos
encaréis / encaren
encaren

Pretérito imperfecto o Copretérito

encaraba
encarabas
encaraba
encarábamos
encarabais / encaraban
encaraban

Condicional simple o Pospretérito

encararía
encararías
encararía
encararíamos
encararíais / encararían
encararían

Pretérito imperfecto o Pretérito

encarara o encarase
encararas o encarases
encarara o encarase
encaráramos o encarásemos
encararais o encaraseis / encararan o encarasen
encararan o encarasen

Pretérito perfecto simple o Pretérito

encaré
encaraste
encaró
encaramos
encarasteis / encararon
encararon

Futuro simple o Futuro

encarare
encarares
encarare
encaráremos
encarareis / encararen
encararen

IMPERATIVO
encara (tú) / encará (vos)
encarad (vosotros) / encaren (ustedes)

Diccionario de la lengua española (2001)
Real Academia Española © Todos los derechos reservados

cerrar

Buscador general de la RAE