Diccionario de la lengua española (2001)

FORMAS NO PERSONALES

Infinitivo

cooperar

Participio

cooperado

Gerundio

cooperando

INDICATIVO
SUBJUNTIVO

Presente

coopero
cooperas / cooperás
coopera
cooperamos
cooperáis / cooperan
cooperan

Futuro simple o Futuro

cooperaré
cooperarás
cooperará
cooperaremos
cooperaréis / cooperarán
cooperarán

Presente

coopere
cooperes
coopere
cooperemos
cooperéis / cooperen
cooperen

Pretérito imperfecto o Copretérito

cooperaba
cooperabas
cooperaba
cooperábamos
cooperabais / cooperaban
cooperaban

Condicional simple o Pospretérito

cooperaría
cooperarías
cooperaría
cooperaríamos
cooperaríais / cooperarían
cooperarían

Pretérito imperfecto o Pretérito

cooperara o cooperase
cooperaras o cooperases
cooperara o cooperase
cooperáramos o cooperásemos
cooperarais o cooperaseis / cooperaran o cooperasen
cooperaran o cooperasen

Pretérito perfecto simple o Pretérito

cooperé
cooperaste
cooperó
cooperamos
cooperasteis / cooperaron
cooperaron

Futuro simple o Futuro

cooperare
cooperares
cooperare
cooperáremos
cooperareis / cooperaren
cooperaren

IMPERATIVO
coopera (tú) / cooperá (vos)
cooperad (vosotros) / cooperen (ustedes)

Diccionario de la lengua española (2001)
Real Academia Española © Todos los derechos reservados

cerrar

Buscador general de la RAE