Diccionario de la lengua española (2001)

FORMAS NO PERSONALES

Infinitivo

parear

Participio

pareado

Gerundio

pareando

INDICATIVO
SUBJUNTIVO

Presente

pareo
pareas / pareás
parea
pareamos
pareáis / parean
parean

Futuro simple o Futuro

parearé
parearás
pareará
parearemos
parearéis / parearán
parearán

Presente

paree
parees
paree
pareemos
pareéis / pareen
pareen

Pretérito imperfecto o Copretérito

pareaba
pareabas
pareaba
pareábamos
pareabais / pareaban
pareaban

Condicional simple o Pospretérito

parearía
parearías
parearía
parearíamos
parearíais / parearían
parearían

Pretérito imperfecto o Pretérito

pareara o parease
parearas o pareases
pareara o parease
pareáramos o pareásemos
parearais o pareaseis / parearan o pareasen
parearan o pareasen

Pretérito perfecto simple o Pretérito

pareé
pareaste
pareó
pareamos
pareasteis / parearon
parearon

Futuro simple o Futuro

pareare
pareares
pareare
pareáremos
pareareis / parearen
parearen

IMPERATIVO
parea (tú) / pareá (vos)
paread (vosotros) / pareen (ustedes)

Diccionario de la lengua española (2001)
Real Academia Española © Todos los derechos reservados

cerrar

Buscador general de la RAE