Diccionario de la lengua española (2001)

FORMAS NO PERSONALES

Infinitivo

realegrarse

Participio

realegrado

Gerundio

realegrándome, realegrándote, etc.

INDICATIVO
SUBJUNTIVO

Presente

me realegro
te realegras / te realegrás
se realegra
nos realegramos
os realegráis / se realegran
se realegran

Futuro simple o Futuro

me realegraré
te realegrarás
se realegrará
nos realegraremos
os realegraréis / se realegrarán
se realegrarán

Presente

me realegre
te realegres
se realegre
nos realegremos
os realegréis / se realegren
se realegren

Pretérito imperfecto o Copretérito

me realegraba
te realegrabas
se realegraba
nos realegrábamos
os realegrabais / se realegraban
se realegraban

Condicional simple o Pospretérito

me realegraría
te realegrarías
se realegraría
nos realegraríamos
os realegraríais / se realegrarían
se realegrarían

Pretérito imperfecto o Pretérito

me realegrara o me realegrase
te realegraras o te realegrases
se realegrara o se realegrase
nos realegráramos o nos realegrásemos
os realegrarais u os realegraseis / se realegraran o se realegrasen
se realegraran o se realegrasen

Pretérito perfecto simple o Pretérito

me realegré
te realegraste
se realegró
nos realegramos
os realegrasteis / se realegraron
se realegraron

Futuro simple o Futuro

me realegrare
te realegrares
se realegrare
nos realegráremos
os realegrareis / se realegraren
se realegraren

IMPERATIVO
realégrate (tú) / realegrate (vos)
realegraos (vosotros) / realégrense (ustedes)

Diccionario de la lengua española (2001)
Real Academia Española © Todos los derechos reservados

cerrar

Buscador general de la RAE