Diccionario de la lengua española (2001)

FORMAS NO PERSONALES

Infinitivo

descoñetar

Participio

descoñetado

Gerundio

descoñetando

INDICATIVO
SUBJUNTIVO

Presente

descoñeto
descoñetas / descoñetás
descoñeta
descoñetamos
descoñetáis / descoñetan
descoñetan

Futuro simple o Futuro

descoñetaré
descoñetarás
descoñetará
descoñetaremos
descoñetaréis / descoñetarán
descoñetarán

Presente

descoñete
descoñetes
descoñete
descoñetemos
descoñetéis / descoñeten
descoñeten

Pretérito imperfecto o Copretérito

descoñetaba
descoñetabas
descoñetaba
descoñetábamos
descoñetabais / descoñetaban
descoñetaban

Condicional simple o Pospretérito

descoñetaría
descoñetarías
descoñetaría
descoñetaríamos
descoñetaríais / descoñetarían
descoñetarían

Pretérito imperfecto o Pretérito

descoñetara o descoñetase
descoñetaras o descoñetases
descoñetara o descoñetase
descoñetáramos o descoñetásemos
descoñetarais o descoñetaseis / descoñetaran o descoñetasen
descoñetaran o descoñetasen

Pretérito perfecto simple o Pretérito

descoñeté
descoñetaste
descoñetó
descoñetamos
descoñetasteis / descoñetaron
descoñetaron

Futuro simple o Futuro

descoñetare
descoñetares
descoñetare
descoñetáremos
descoñetareis / descoñetaren
descoñetaren

IMPERATIVO
descoñeta (tú) / descoñetá (vos)
descoñetad (vosotros) / descoñeten (ustedes)

Diccionario de la lengua española (2001)
Real Academia Española © Todos los derechos reservados

cerrar

Buscador general de la RAE