Diccionario de la lengua española (2001)

FORMAS NO PERSONALES

Infinitivo

vendar

Participio

vendado

Gerundio

vendando

INDICATIVO
SUBJUNTIVO

Presente

vendo
vendas / vendás
venda
vendamos
vendáis / vendan
vendan

Futuro simple o Futuro

vendaré
vendarás
vendará
vendaremos
vendaréis / vendarán
vendarán

Presente

vende
vendes
vende
vendemos
vendéis / venden
venden

Pretérito imperfecto o Copretérito

vendaba
vendabas
vendaba
vendábamos
vendabais / vendaban
vendaban

Condicional simple o Pospretérito

vendaría
vendarías
vendaría
vendaríamos
vendaríais / vendarían
vendarían

Pretérito imperfecto o Pretérito

vendara o vendase
vendaras o vendases
vendara o vendase
vendáramos o vendásemos
vendarais o vendaseis / vendaran o vendasen
vendaran o vendasen

Pretérito perfecto simple o Pretérito

vendé
vendaste
vendó
vendamos
vendasteis / vendaron
vendaron

Futuro simple o Futuro

vendare
vendares
vendare
vendáremos
vendareis / vendaren
vendaren

IMPERATIVO
venda (tú) / vendá (vos)
vendad (vosotros) / venden (ustedes)

Diccionario de la lengua española (2001)
Real Academia Española © Todos los derechos reservados

cerrar

Buscador general de la RAE