Diccionario de la lengua española (2001)

FORMAS NO PERSONALES

Infinitivo

sextuplicar

Participio

sextuplicado

Gerundio

sextuplicando

INDICATIVO
SUBJUNTIVO

Presente

sextuplico
sextuplicas / sextuplicás
sextuplica
sextuplicamos
sextuplicáis / sextuplican
sextuplican

Futuro simple o Futuro

sextuplicaré
sextuplicarás
sextuplicará
sextuplicaremos
sextuplicaréis / sextuplicarán
sextuplicarán

Presente

sextuplique
sextupliques
sextuplique
sextupliquemos
sextupliquéis / sextupliquen
sextupliquen

Pretérito imperfecto o Copretérito

sextuplicaba
sextuplicabas
sextuplicaba
sextuplicábamos
sextuplicabais / sextuplicaban
sextuplicaban

Condicional simple o Pospretérito

sextuplicaría
sextuplicarías
sextuplicaría
sextuplicaríamos
sextuplicaríais / sextuplicarían
sextuplicarían

Pretérito imperfecto o Pretérito

sextuplicara o sextuplicase
sextuplicaras o sextuplicases
sextuplicara o sextuplicase
sextuplicáramos o sextuplicásemos
sextuplicarais o sextuplicaseis / sextuplicaran o sextuplicasen
sextuplicaran o sextuplicasen

Pretérito perfecto simple o Pretérito

sextupliqué
sextuplicaste
sextuplicó
sextuplicamos
sextuplicasteis / sextuplicaron
sextuplicaron

Futuro simple o Futuro

sextuplicare
sextuplicares
sextuplicare
sextuplicáremos
sextuplicareis / sextuplicaren
sextuplicaren

IMPERATIVO
sextuplica (tú) / sextuplicá (vos)
sextuplicad (vosotros) / sextupliquen (ustedes)

Diccionario de la lengua española (2001)
Real Academia Española © Todos los derechos reservados

cerrar

Buscador general de la RAE