Diccionario de la lengua española (2001)

FORMAS NO PERSONALES

Infinitivo

encovar

Participio

encovado

Gerundio

encovando

INDICATIVO
SUBJUNTIVO

Presente

encuevo o encovo
encuevas o encovas / encovás
encueva o encova
encovamos
encováis / encuevan o encovan
encuevan o encovan

Futuro simple o Futuro

encovaré
encovarás
encovará
encovaremos
encovaréis / encovarán
encovarán

Presente

encueve o encove
encueves o encoves
encueve o encove
encovemos
encovéis / encueven o encoven
encueven o encoven

Pretérito imperfecto o Copretérito

encovaba
encovabas
encovaba
encovábamos
encovabais / encovaban
encovaban

Condicional simple o Pospretérito

encovaría
encovarías
encovaría
encovaríamos
encovaríais / encovarían
encovarían

Pretérito imperfecto o Pretérito

encovara o encovase
encovaras o encovases
encovara o encovase
encováramos o encovásemos
encovarais o encovaseis / encovaran o encovasen
encovaran o encovasen

Pretérito perfecto simple o Pretérito

encové
encovaste
encovó
encovamos
encovasteis / encovaron
encovaron

Futuro simple o Futuro

encovare
encovares
encovare
encováremos
encovareis / encovaren
encovaren

IMPERATIVO
encueva o encova (tú) / encová (vos)
encovad (vosotros) / encueven o encoven (ustedes)

Diccionario de la lengua española (2001)
Real Academia Española © Todos los derechos reservados

cerrar

Buscador general de la RAE