Diccionario de la lengua española (2001)

FORMAS NO PERSONALES

Infinitivo

deshornar

Participio

deshornado

Gerundio

deshornando

INDICATIVO
SUBJUNTIVO

Presente

deshorno
deshornas / deshornás
deshorna
deshornamos
deshornáis / deshornan
deshornan

Futuro simple o Futuro

deshornaré
deshornarás
deshornará
deshornaremos
deshornaréis / deshornarán
deshornarán

Presente

deshorne
deshornes
deshorne
deshornemos
deshornéis / deshornen
deshornen

Pretérito imperfecto o Copretérito

deshornaba
deshornabas
deshornaba
deshornábamos
deshornabais / deshornaban
deshornaban

Condicional simple o Pospretérito

deshornaría
deshornarías
deshornaría
deshornaríamos
deshornaríais / deshornarían
deshornarían

Pretérito imperfecto o Pretérito

deshornara o deshornase
deshornaras o deshornases
deshornara o deshornase
deshornáramos o deshornásemos
deshornarais o deshornaseis / deshornaran o deshornasen
deshornaran o deshornasen

Pretérito perfecto simple o Pretérito

deshorné
deshornaste
deshornó
deshornamos
deshornasteis / deshornaron
deshornaron

Futuro simple o Futuro

deshornare
deshornares
deshornare
deshornáremos
deshornareis / deshornaren
deshornaren

IMPERATIVO
deshorna (tú) / deshorná (vos)
deshornad (vosotros) / deshornen (ustedes)

Diccionario de la lengua española (2001)
Real Academia Española © Todos los derechos reservados

cerrar

Buscador general de la RAE