Diccionario de la lengua española (2001)

FORMAS NO PERSONALES

Infinitivo

exorcizar

Participio

exorcizado

Gerundio

exorcizando

INDICATIVO
SUBJUNTIVO

Presente

exorcizo
exorcizas / exorcizás
exorciza
exorcizamos
exorcizáis / exorcizan
exorcizan

Futuro simple o Futuro

exorcizaré
exorcizarás
exorcizará
exorcizaremos
exorcizaréis / exorcizarán
exorcizarán

Presente

exorcice
exorcices
exorcice
exorcicemos
exorcicéis / exorcicen
exorcicen

Pretérito imperfecto o Copretérito

exorcizaba
exorcizabas
exorcizaba
exorcizábamos
exorcizabais / exorcizaban
exorcizaban

Condicional simple o Pospretérito

exorcizaría
exorcizarías
exorcizaría
exorcizaríamos
exorcizaríais / exorcizarían
exorcizarían

Pretérito imperfecto o Pretérito

exorcizara o exorcizase
exorcizaras o exorcizases
exorcizara o exorcizase
exorcizáramos o exorcizásemos
exorcizarais o exorcizaseis / exorcizaran o exorcizasen
exorcizaran o exorcizasen

Pretérito perfecto simple o Pretérito

exorcicé
exorcizaste
exorcizó
exorcizamos
exorcizasteis / exorcizaron
exorcizaron

Futuro simple o Futuro

exorcizare
exorcizares
exorcizare
exorcizáremos
exorcizareis / exorcizaren
exorcizaren

IMPERATIVO
exorciza (tú) / exorcizá (vos)
exorcizad (vosotros) / exorcicen (ustedes)

Diccionario de la lengua española (2001)
Real Academia Española © Todos los derechos reservados

cerrar

Buscador general de la RAE