Diccionario de la lengua española (2001)

FORMAS NO PERSONALES

Infinitivo

atipujarse

Participio

atipujado

Gerundio

atipujándome, atipujándote, etc.

INDICATIVO
SUBJUNTIVO

Presente

me atipujo
te atipujas / te atipujás
se atipuja
nos atipujamos
os atipujáis / se atipujan
se atipujan

Futuro simple o Futuro

me atipujaré
te atipujarás
se atipujará
nos atipujaremos
os atipujaréis / se atipujarán
se atipujarán

Presente

me atipuje
te atipujes
se atipuje
nos atipujemos
os atipujéis / se atipujen
se atipujen

Pretérito imperfecto o Copretérito

me atipujaba
te atipujabas
se atipujaba
nos atipujábamos
os atipujabais / se atipujaban
se atipujaban

Condicional simple o Pospretérito

me atipujaría
te atipujarías
se atipujaría
nos atipujaríamos
os atipujaríais / se atipujarían
se atipujarían

Pretérito imperfecto o Pretérito

me atipujara o me atipujase
te atipujaras o te atipujases
se atipujara o se atipujase
nos atipujáramos o nos atipujásemos
os atipujarais u os atipujaseis / se atipujaran o se atipujasen
se atipujaran o se atipujasen

Pretérito perfecto simple o Pretérito

me atipujé
te atipujaste
se atipujó
nos atipujamos
os atipujasteis / se atipujaron
se atipujaron

Futuro simple o Futuro

me atipujare
te atipujares
se atipujare
nos atipujáremos
os atipujareis / se atipujaren
se atipujaren

IMPERATIVO
atipújate (tú) / atipujate (vos)
atipujaos (vosotros) / atipújense (ustedes)

Diccionario de la lengua española (2001)
Real Academia Española © Todos los derechos reservados

cerrar

Buscador general de la RAE