Diccionario de la lengua española (2001)

FORMAS NO PERSONALES

Infinitivo

apezuñar

Participio

apezuñado

Gerundio

apezuñando

INDICATIVO
SUBJUNTIVO

Presente

apezuño
apezuñas / apezuñás
apezuña
apezuñamos
apezuñáis / apezuñan
apezuñan

Futuro simple o Futuro

apezuñaré
apezuñarás
apezuñará
apezuñaremos
apezuñaréis / apezuñarán
apezuñarán

Presente

apezuñe
apezuñes
apezuñe
apezuñemos
apezuñéis / apezuñen
apezuñen

Pretérito imperfecto o Copretérito

apezuñaba
apezuñabas
apezuñaba
apezuñábamos
apezuñabais / apezuñaban
apezuñaban

Condicional simple o Pospretérito

apezuñaría
apezuñarías
apezuñaría
apezuñaríamos
apezuñaríais / apezuñarían
apezuñarían

Pretérito imperfecto o Pretérito

apezuñara o apezuñase
apezuñaras o apezuñases
apezuñara o apezuñase
apezuñáramos o apezuñásemos
apezuñarais o apezuñaseis / apezuñaran o apezuñasen
apezuñaran o apezuñasen

Pretérito perfecto simple o Pretérito

apezuñé
apezuñaste
apezuñó
apezuñamos
apezuñasteis / apezuñaron
apezuñaron

Futuro simple o Futuro

apezuñare
apezuñares
apezuñare
apezuñáremos
apezuñareis / apezuñaren
apezuñaren

IMPERATIVO
apezuña (tú) / apezuñá (vos)
apezuñad (vosotros) / apezuñen (ustedes)

Diccionario de la lengua española (2001)
Real Academia Española © Todos los derechos reservados

cerrar

Buscador general de la RAE