Diccionario de la lengua española (2001)

FORMAS NO PERSONALES

Infinitivo

asocairarse

Participio

asocairado

Gerundio

asocairándome, asocairándote, etc.

INDICATIVO
SUBJUNTIVO

Presente

me asocairo
te asocairas / te asocairás
se asocaira
nos asocairamos
os asocairáis / se asocairan
se asocairan

Futuro simple o Futuro

me asocairaré
te asocairarás
se asocairará
nos asocairaremos
os asocairaréis / se asocairarán
se asocairarán

Presente

me asocaire
te asocaires
se asocaire
nos asocairemos
os asocairéis / se asocairen
se asocairen

Pretérito imperfecto o Copretérito

me asocairaba
te asocairabas
se asocairaba
nos asocairábamos
os asocairabais / se asocairaban
se asocairaban

Condicional simple o Pospretérito

me asocairaría
te asocairarías
se asocairaría
nos asocairaríamos
os asocairaríais / se asocairarían
se asocairarían

Pretérito imperfecto o Pretérito

me asocairara o me asocairase
te asocairaras o te asocairases
se asocairara o se asocairase
nos asocairáramos o nos asocairásemos
os asocairarais u os asocairaseis / se asocairaran o se asocairasen
se asocairaran o se asocairasen

Pretérito perfecto simple o Pretérito

me asocairé
te asocairaste
se asocairó
nos asocairamos
os asocairasteis / se asocairaron
se asocairaron

Futuro simple o Futuro

me asocairare
te asocairares
se asocairare
nos asocairáremos
os asocairareis / se asocairaren
se asocairaren

IMPERATIVO
asocáirate (tú) / asocairate (vos)
asocairaos (vosotros) / asocáirense (ustedes)

Diccionario de la lengua española (2001)
Real Academia Española © Todos los derechos reservados

cerrar

Buscador general de la RAE