Diccionario de la lengua española (2001)

FORMAS NO PERSONALES

Infinitivo

incusar

Participio

incusado

Gerundio

incusando

INDICATIVO
SUBJUNTIVO

Presente

incuso
incusas / incusás
incusa
incusamos
incusáis / incusan
incusan

Futuro simple o Futuro

incusaré
incusarás
incusará
incusaremos
incusaréis / incusarán
incusarán

Presente

incuse
incuses
incuse
incusemos
incuséis / incusen
incusen

Pretérito imperfecto o Copretérito

incusaba
incusabas
incusaba
incusábamos
incusabais / incusaban
incusaban

Condicional simple o Pospretérito

incusaría
incusarías
incusaría
incusaríamos
incusaríais / incusarían
incusarían

Pretérito imperfecto o Pretérito

incusara o incusase
incusaras o incusases
incusara o incusase
incusáramos o incusásemos
incusarais o incusaseis / incusaran o incusasen
incusaran o incusasen

Pretérito perfecto simple o Pretérito

incusé
incusaste
incusó
incusamos
incusasteis / incusaron
incusaron

Futuro simple o Futuro

incusare
incusares
incusare
incusáremos
incusareis / incusaren
incusaren

IMPERATIVO
incusa (tú) / incusá (vos)
incusad (vosotros) / incusen (ustedes)

Diccionario de la lengua española (2001)
Real Academia Española © Todos los derechos reservados

cerrar

Buscador general de la RAE