Diccionario de la lengua española (2001)

FORMAS NO PERSONALES

Infinitivo

alegorizar

Participio

alegorizado

Gerundio

alegorizando

INDICATIVO
SUBJUNTIVO

Presente

alegorizo
alegorizas / alegorizás
alegoriza
alegorizamos
alegorizáis / alegorizan
alegorizan

Futuro simple o Futuro

alegorizaré
alegorizarás
alegorizará
alegorizaremos
alegorizaréis / alegorizarán
alegorizarán

Presente

alegorice
alegorices
alegorice
alegoricemos
alegoricéis / alegoricen
alegoricen

Pretérito imperfecto o Copretérito

alegorizaba
alegorizabas
alegorizaba
alegorizábamos
alegorizabais / alegorizaban
alegorizaban

Condicional simple o Pospretérito

alegorizaría
alegorizarías
alegorizaría
alegorizaríamos
alegorizaríais / alegorizarían
alegorizarían

Pretérito imperfecto o Pretérito

alegorizara o alegorizase
alegorizaras o alegorizases
alegorizara o alegorizase
alegorizáramos o alegorizásemos
alegorizarais o alegorizaseis / alegorizaran o alegorizasen
alegorizaran o alegorizasen

Pretérito perfecto simple o Pretérito

alegoricé
alegorizaste
alegorizó
alegorizamos
alegorizasteis / alegorizaron
alegorizaron

Futuro simple o Futuro

alegorizare
alegorizares
alegorizare
alegorizáremos
alegorizareis / alegorizaren
alegorizaren

IMPERATIVO
alegoriza (tú) / alegorizá (vos)
alegorizad (vosotros) / alegoricen (ustedes)

Diccionario de la lengua española (2001)
Real Academia Española © Todos los derechos reservados

cerrar

Buscador general de la RAE