1. tr. desus. hinchar.
2. prnl. coloq. Engreírse, envanecerse.
1. tr. desus. hinchar.
2. prnl. coloq. Engreírse, envanecerse.
Formas no personales | ||||
---|---|---|---|---|
Infinitivo | Gerundio | |||
finchar | finchando | |||
Infinitivo compuesto | Gerundio compuesto | |||
haber finchado | habiendo finchado | |||
Participio | ||||
finchado | ||||
Indicativo | ||||
Número | Personas del discurso | Pronombres personales | Presente | Pretérito perfecto compuesto / Antepresente |
yo | fincho | he finchado | ||
tú / vos | finchas / finchás | has finchado | ||
usted | fincha | ha finchado | ||
él, ella | fincha | ha finchado | ||
nosotros, nosotras | finchamos | hemos finchado | ||
vosotros, vosotras | fincháis | habéis finchado | ||
ustedes | finchan | han finchado | ||
ellos, ellas | finchan | han finchado | ||
Pretérito imperfecto / Copretérito | Pretérito pluscuamperfecto / Antecopretérito | |||
yo | finchaba | había finchado | ||
tú / vos | finchabas | habías finchado | ||
usted | finchaba | había finchado | ||
él, ella | finchaba | había finchado | ||
nosotros, nosotras | finchábamos | habíamos finchado | ||
vosotros, vosotras | finchabais | habíais finchado | ||
ustedes | finchaban | habían finchado | ||
ellos, ellas | finchaban | habían finchado | ||
Pretérito perfecto simple / Pretérito | Pretérito anterior / Antepretérito | |||
yo | finché | hube finchado | ||
tú / vos | finchaste | hubiste finchado | ||
usted | finchó | hubo finchado | ||
él, ella | finchó | hubo finchado | ||
nosotros, nosotras | finchamos | hubimos finchado | ||
vosotros, vosotras | finchasteis | hubisteis finchado | ||
ustedes | fincharon | hubieron finchado | ||
ellos, ellas | fincharon | hubieron finchado | ||
Futuro simple / Futuro | Futuro compuesto / Antefuturo | |||
yo | fincharé | habré finchado | ||
tú / vos | fincharás | habrás finchado | ||
usted | finchará | habrá finchado | ||
él, ella | finchará | habrá finchado | ||
nosotros, nosotras | fincharemos | habremos finchado | ||
vosotros, vosotras | fincharéis | habréis finchado | ||
ustedes | fincharán | habrán finchado | ||
ellos, ellas | fincharán | habrán finchado | ||
Condicional simple / Pospretérito | Condicional compuesto / Antepospretérito | |||
yo | fincharía | habría finchado | ||
tú / vos | fincharías | habrías finchado | ||
usted | fincharía | habría finchado | ||
él, ella | fincharía | habría finchado | ||
nosotros, nosotras | fincharíamos | habríamos finchado | ||
vosotros, vosotras | fincharíais | habríais finchado | ||
ustedes | fincharían | habrían finchado | ||
ellos, ellas | fincharían | habrían finchado | ||
Subjuntivo | ||||
Número | Personas del discurso | Pronombres personales | Presente | Pretérito perfecto compuesto / Antepresente |
yo | finche | haya finchado | ||
tú / vos | finches | hayas finchado | ||
usted | finche | haya finchado | ||
él, ella | finche | haya finchado | ||
nosotros, nosotras | finchemos | hayamos finchado | ||
vosotros, vosotras | finchéis | hayáis finchado | ||
ustedes | finchen | hayan finchado | ||
ellos, ellas | finchen | hayan finchado | ||
Pretérito imperfecto / Pretérito | ||||
yo | finchara o finchase | |||
tú / vos | fincharas o finchases | |||
usted | finchara o finchase | |||
él, ella | finchara o finchase | |||
nosotros, nosotras | fincháramos o finchásemos | |||
vosotros, vosotras | fincharais o finchaseis | |||
ustedes | fincharan o finchasen | |||
ellos, ellas | fincharan o finchasen | |||
Pretérito pluscuamperfecto / Antepretérito | ||||
yo | hubiera o hubiese finchado | |||
tú / vos | hubieras o hubieses finchado | |||
usted | hubiera o hubiese finchado | |||
él, ella | hubiera o hubiese finchado | |||
nosotros, nosotras | hubiéramos o hubiésemos finchado | |||
vosotros, vosotras | hubierais o hubieseis finchado | |||
ustedes | hubieran o hubiesen finchado | |||
ellos, ellas | hubieran o hubiesen finchado | |||
Futuro simple / Futuro | Futuro compuesto / Antefuturo | |||
yo | finchare | hubiere finchado | ||
tú / vos | finchares | hubieres finchado | ||
usted | finchare | hubiere finchado | ||
él, ella | finchare | hubiere finchado | ||
nosotros, nosotras | fincháremos | hubiéremos finchado | ||
vosotros, vosotras | finchareis | hubiereis finchado | ||
ustedes | fincharen | hubieren finchado | ||
ellos, ellas | fincharen | hubieren finchado | ||
Imperativo | ||||
Número | Personas del discurso | Pronombres personales | ||
tú / vos | fincha / finchá | |||
usted | finche | |||
vosotros, vosotras | finchad | |||
ustedes | finchen |
Real Academia Española © Todos los derechos reservados
El Diccionario de la lengua española es la obra lexicográfica de referencia de la Academia.
La vigesimotercera edición, publicada en octubre de 2014 como colofón de las conmemoraciones del tricentenario de la Academia, es fruto de la colaboración de las veintidós corporaciones integradas en la Asociación de Academias de la Lengua Española (ASALE).