Conjug. c. contar o c. reg.
1. tr. Sacar algo de una cueva o hacer salir de ella a un animal.
Conjug. c. contar o c. reg.
1. tr. Sacar algo de una cueva o hacer salir de ella a un animal.
Formas no personales | ||||
---|---|---|---|---|
Infinitivo | Gerundio | |||
desencovar | desencovando | |||
Infinitivo compuesto | Gerundio compuesto | |||
haber desencovado | habiendo desencovado | |||
Participio | ||||
desencovado | ||||
Indicativo | ||||
Número | Personas del discurso | Pronombres personales | Presente | Pretérito perfecto compuesto / Antepresente |
yo | desencuevo o desencovo | he desencovado | ||
tú / vos | desencuevas o desencovas / desencovás | has desencovado | ||
usted | desencueva o desencova | ha desencovado | ||
él, ella | desencueva o desencova | ha desencovado | ||
nosotros, nosotras | desencovamos | hemos desencovado | ||
vosotros, vosotras | desencováis | habéis desencovado | ||
ustedes | desencuevan o desencovan | han desencovado | ||
ellos, ellas | desencuevan o desencovan | han desencovado | ||
Pretérito imperfecto / Copretérito | Pretérito pluscuamperfecto / Antecopretérito | |||
yo | desencovaba | había desencovado | ||
tú / vos | desencovabas | habías desencovado | ||
usted | desencovaba | había desencovado | ||
él, ella | desencovaba | había desencovado | ||
nosotros, nosotras | desencovábamos | habíamos desencovado | ||
vosotros, vosotras | desencovabais | habíais desencovado | ||
ustedes | desencovaban | habían desencovado | ||
ellos, ellas | desencovaban | habían desencovado | ||
Pretérito perfecto simple / Pretérito | Pretérito anterior / Antepretérito | |||
yo | desencové | hube desencovado | ||
tú / vos | desencovaste | hubiste desencovado | ||
usted | desencovó | hubo desencovado | ||
él, ella | desencovó | hubo desencovado | ||
nosotros, nosotras | desencovamos | hubimos desencovado | ||
vosotros, vosotras | desencovasteis | hubisteis desencovado | ||
ustedes | desencovaron | hubieron desencovado | ||
ellos, ellas | desencovaron | hubieron desencovado | ||
Futuro simple / Futuro | Futuro compuesto / Antefuturo | |||
yo | desencovaré | habré desencovado | ||
tú / vos | desencovarás | habrás desencovado | ||
usted | desencovará | habrá desencovado | ||
él, ella | desencovará | habrá desencovado | ||
nosotros, nosotras | desencovaremos | habremos desencovado | ||
vosotros, vosotras | desencovaréis | habréis desencovado | ||
ustedes | desencovarán | habrán desencovado | ||
ellos, ellas | desencovarán | habrán desencovado | ||
Condicional simple / Pospretérito | Condicional compuesto / Antepospretérito | |||
yo | desencovaría | habría desencovado | ||
tú / vos | desencovarías | habrías desencovado | ||
usted | desencovaría | habría desencovado | ||
él, ella | desencovaría | habría desencovado | ||
nosotros, nosotras | desencovaríamos | habríamos desencovado | ||
vosotros, vosotras | desencovaríais | habríais desencovado | ||
ustedes | desencovarían | habrían desencovado | ||
ellos, ellas | desencovarían | habrían desencovado | ||
Subjuntivo | ||||
Número | Personas del discurso | Pronombres personales | Presente | Pretérito perfecto compuesto / Antepresente |
yo | desencueve o desencove | haya desencovado | ||
tú / vos | desencueves o desencoves | hayas desencovado | ||
usted | desencueve o desencove | haya desencovado | ||
él, ella | desencueve o desencove | haya desencovado | ||
nosotros, nosotras | desencovemos | hayamos desencovado | ||
vosotros, vosotras | desencovéis | hayáis desencovado | ||
ustedes | desencueven o desencoven | hayan desencovado | ||
ellos, ellas | desencueven o desencoven | hayan desencovado | ||
Pretérito imperfecto / Pretérito | ||||
yo | desencovara o desencovase | |||
tú / vos | desencovaras o desencovases | |||
usted | desencovara o desencovase | |||
él, ella | desencovara o desencovase | |||
nosotros, nosotras | desencováramos o desencovásemos | |||
vosotros, vosotras | desencovarais o desencovaseis | |||
ustedes | desencovaran o desencovasen | |||
ellos, ellas | desencovaran o desencovasen | |||
Pretérito pluscuamperfecto / Antepretérito | ||||
yo | hubiera o hubiese desencovado | |||
tú / vos | hubieras o hubieses desencovado | |||
usted | hubiera o hubiese desencovado | |||
él, ella | hubiera o hubiese desencovado | |||
nosotros, nosotras | hubiéramos o hubiésemos desencovado | |||
vosotros, vosotras | hubierais o hubieseis desencovado | |||
ustedes | hubieran o hubiesen desencovado | |||
ellos, ellas | hubieran o hubiesen desencovado | |||
Futuro simple / Futuro | Futuro compuesto / Antefuturo | |||
yo | desencovare | hubiere desencovado | ||
tú / vos | desencovares | hubieres desencovado | ||
usted | desencovare | hubiere desencovado | ||
él, ella | desencovare | hubiere desencovado | ||
nosotros, nosotras | desencováremos | hubiéremos desencovado | ||
vosotros, vosotras | desencovareis | hubiereis desencovado | ||
ustedes | desencovaren | hubieren desencovado | ||
ellos, ellas | desencovaren | hubieren desencovado | ||
Imperativo | ||||
Número | Personas del discurso | Pronombres personales | ||
tú / vos | desencueva o desencova / desencová | |||
usted | desencueve o desencove | |||
vosotros, vosotras | desencovad | |||
ustedes | desencueven o desencoven |
Real Academia Española © Todos los derechos reservados
El Diccionario de la lengua española es la obra lexicográfica de referencia de la Academia.
La vigesimotercera edición, publicada en octubre de 2014 como colofón de las conmemoraciones del tricentenario de la Academia, es fruto de la colaboración de las veintidós corporaciones integradas en la Asociación de Academias de la Lengua Española (ASALE).