Del lat. cuneāre, de cuneus 'cuño'.
1. tr. acuñar (‖ imprimir una moneda o una medalla).
Sin.: |
|
Del lat. cuneāre, de cuneus 'cuño'.
1. tr. acuñar (‖ imprimir una moneda o una medalla).
Sin.: |
|
Formas no personales | ||||
---|---|---|---|---|
Infinitivo | Gerundio | |||
cuñar | cuñando | |||
Infinitivo compuesto | Gerundio compuesto | |||
haber cuñado | habiendo cuñado | |||
Participio | ||||
cuñado | ||||
Indicativo | ||||
Número | Personas del discurso | Pronombres personales | Presente | Pretérito perfecto compuesto / Antepresente |
yo | cuño | he cuñado | ||
tú / vos | cuñas / cuñás | has cuñado | ||
usted | cuña | ha cuñado | ||
él, ella | cuña | ha cuñado | ||
nosotros, nosotras | cuñamos | hemos cuñado | ||
vosotros, vosotras | cuñáis | habéis cuñado | ||
ustedes | cuñan | han cuñado | ||
ellos, ellas | cuñan | han cuñado | ||
Pretérito imperfecto / Copretérito | Pretérito pluscuamperfecto / Antecopretérito | |||
yo | cuñaba | había cuñado | ||
tú / vos | cuñabas | habías cuñado | ||
usted | cuñaba | había cuñado | ||
él, ella | cuñaba | había cuñado | ||
nosotros, nosotras | cuñábamos | habíamos cuñado | ||
vosotros, vosotras | cuñabais | habíais cuñado | ||
ustedes | cuñaban | habían cuñado | ||
ellos, ellas | cuñaban | habían cuñado | ||
Pretérito perfecto simple / Pretérito | Pretérito anterior / Antepretérito | |||
yo | cuñé | hube cuñado | ||
tú / vos | cuñaste | hubiste cuñado | ||
usted | cuñó | hubo cuñado | ||
él, ella | cuñó | hubo cuñado | ||
nosotros, nosotras | cuñamos | hubimos cuñado | ||
vosotros, vosotras | cuñasteis | hubisteis cuñado | ||
ustedes | cuñaron | hubieron cuñado | ||
ellos, ellas | cuñaron | hubieron cuñado | ||
Futuro simple / Futuro | Futuro compuesto / Antefuturo | |||
yo | cuñaré | habré cuñado | ||
tú / vos | cuñarás | habrás cuñado | ||
usted | cuñará | habrá cuñado | ||
él, ella | cuñará | habrá cuñado | ||
nosotros, nosotras | cuñaremos | habremos cuñado | ||
vosotros, vosotras | cuñaréis | habréis cuñado | ||
ustedes | cuñarán | habrán cuñado | ||
ellos, ellas | cuñarán | habrán cuñado | ||
Condicional simple / Pospretérito | Condicional compuesto / Antepospretérito | |||
yo | cuñaría | habría cuñado | ||
tú / vos | cuñarías | habrías cuñado | ||
usted | cuñaría | habría cuñado | ||
él, ella | cuñaría | habría cuñado | ||
nosotros, nosotras | cuñaríamos | habríamos cuñado | ||
vosotros, vosotras | cuñaríais | habríais cuñado | ||
ustedes | cuñarían | habrían cuñado | ||
ellos, ellas | cuñarían | habrían cuñado | ||
Subjuntivo | ||||
Número | Personas del discurso | Pronombres personales | Presente | Pretérito perfecto compuesto / Antepresente |
yo | cuñe | haya cuñado | ||
tú / vos | cuñes | hayas cuñado | ||
usted | cuñe | haya cuñado | ||
él, ella | cuñe | haya cuñado | ||
nosotros, nosotras | cuñemos | hayamos cuñado | ||
vosotros, vosotras | cuñéis | hayáis cuñado | ||
ustedes | cuñen | hayan cuñado | ||
ellos, ellas | cuñen | hayan cuñado | ||
Pretérito imperfecto / Pretérito | ||||
yo | cuñara o cuñase | |||
tú / vos | cuñaras o cuñases | |||
usted | cuñara o cuñase | |||
él, ella | cuñara o cuñase | |||
nosotros, nosotras | cuñáramos o cuñásemos | |||
vosotros, vosotras | cuñarais o cuñaseis | |||
ustedes | cuñaran o cuñasen | |||
ellos, ellas | cuñaran o cuñasen | |||
Pretérito pluscuamperfecto / Antepretérito | ||||
yo | hubiera o hubiese cuñado | |||
tú / vos | hubieras o hubieses cuñado | |||
usted | hubiera o hubiese cuñado | |||
él, ella | hubiera o hubiese cuñado | |||
nosotros, nosotras | hubiéramos o hubiésemos cuñado | |||
vosotros, vosotras | hubierais o hubieseis cuñado | |||
ustedes | hubieran o hubiesen cuñado | |||
ellos, ellas | hubieran o hubiesen cuñado | |||
Futuro simple / Futuro | Futuro compuesto / Antefuturo | |||
yo | cuñare | hubiere cuñado | ||
tú / vos | cuñares | hubieres cuñado | ||
usted | cuñare | hubiere cuñado | ||
él, ella | cuñare | hubiere cuñado | ||
nosotros, nosotras | cuñáremos | hubiéremos cuñado | ||
vosotros, vosotras | cuñareis | hubiereis cuñado | ||
ustedes | cuñaren | hubieren cuñado | ||
ellos, ellas | cuñaren | hubieren cuñado | ||
Imperativo | ||||
Número | Personas del discurso | Pronombres personales | ||
tú / vos | cuña / cuñá | |||
usted | cuñe | |||
vosotros, vosotras | cuñad | |||
ustedes | cuñen |
Real Academia Española © Todos los derechos reservados
El Diccionario de la lengua española es la obra lexicográfica de referencia de la Academia.
La vigesimotercera edición, publicada en octubre de 2014 como colofón de las conmemoraciones del tricentenario de la Academia, es fruto de la colaboración de las veintidós corporaciones integradas en la Asociación de Academias de la Lengua Española (ASALE).